Rivayete göre Allah’ın (C.C.) ilk yarattığı varlık cevher’dir. Allah cevhere heybet nazarı ile bakınca Allah Korkusu ile eridi ve titredi, arkasından su oldu.
Sonra Allah suya rahmet nazarı ile bakınca yarısı dondu. Allah bu donmuş sudan Arşı yarattı.
Arş da sarsılmaya başlayınca Allah üzerine «Lâ ilâhe îllallah, Muhammedürrasûlullah’ (Allah’dan başka ilâh yoktur. Muhammed Allah’ın rasul’üdür)» cümlesini yazdı, O zaman sükûnet buldu.
Geriye kalan suyu. Allah Kıyamet Günü’ne kadar kendi hâline sarsılmaya ve kaynaşmaya bıraktı. Nitekim ulu Allah «O’nun Arş’ı su üzerinde idî» buyuruyor.
Arkasından su çalkanmaya ve köpürmeye başladı, ondan dumanlar çıktı ve birbiri üzerine yığılarak yükseldi. Dumanın köpüğü vardı. Allâh bu köpükten kat halinde yer gökleri yarattı.
Bu salhada yer ve gök tabakaları yapışıktı. Ulu Allah aralarında rüzgâr yarattı ve böylece yer katları ile gök katları birbirinden ayrıldı.Nitekim ulu Allah (C.C.) bu durumu bildirerek «sonra semaya doğruldu ki o bîr duman halinde idi.» buyurur.
Hikmet ehli şöyle der: «Allah göğü neden dumandan yarattı da Buhardan yaratmadı? Çünkü duman düzleri birbirleriyle bağlantılı halde yaratılmıştır. Sonuncusu yerinde sabittir.
Oysa ki. buhar dengesiz bir yapıya sahiptir, dönücüdür. Bu da ulu Allah’ın ilminin kemâlini ve hikmetini gösterir.Daha sonra Allah suya rahmet nazarı ile baktı, su dondu.
Nitekim bu. husus Peygamberimizin (S.A.S.) hadisi ile sabittir. Faide, gerek gök ile yeryüzü arasında ve gerekse bütün gök katları arasında beşyüz yıllık mesafe vardır.
Her gök katının yüksekliği de yine beş yüz yıllık uzaklık tutar. Söylendiğine göre göğün birinci katı sütten beyazdır. Onu yeşil gösteren «Kaf» dağının yeşilliğinin yansımasıdır.
Birinci kat göğün adı Rakia»dır.
İkinci kat gökyüzü nûr gibi parıldayan demirdendir, adı «Reydum» veya «Maun»dur.
Üçüncü kat gök bakırdandır. adı. «Meleküt» veya «Hayruyun»dur.
Dördüncü kat gök beyaz gümüştendir, parlaklığı gözleri kamaştıracak güçtedir, adı «Zahire»dir.
Beşinci kat gök kırmızı altındandır, adı «Muzeyne» veya «Muzhiredir.
Altıncı kat gök nûr parıltılı bir cevherdendir, adı «Halise»dir.
Yedinci kat gök kırmızı yakuttandır, adı «Labiye» veya «Damıa» dır.«Beyt-ül Mâmur» göğün bu yedinci katındadır.
Beyt-ül Mâmur’un biri kırmızı yakuttan, öbürü yeşil zeberced’den. biri beyaz gümüşten ve öteki kırmızı altından olmak üzere dört direği vardır.Yine söylendiğine göre akikten olan Beyt-ül Mâmur’a her gün yetmiş bin melek girer ve Kıyamet Gününe kadar bu meleklerden hiçbiri geri dönmez. Güvenilir görüşe göre yeryüzü gökten daha üstündür.
Çünkü peygamberler burada yaratılmış ve burada gömülmüştür. Yerin en makbul katı da en üst katıdır.
Çünki varlıklar bu kattan yararlanmaktadırlar.
İbni Abbâs’dan (R.A.) rivayet edildiğine göre göklerin en üstün katı çatısı üzerinde «Arş-ür Rahman»ın bulunduğu gök katıdır. Bu katın ismi Arş’a yakinlığından dolayı «Kürsî» dir.
Bir de bütün faydalanılan yıldızlar, yedi gezegen hariç, bu kattadırlar. Yedi gezegen yıldız ise göğün yedi katına dağılmış vaziyettedir. Bunlardan «Zuhal» yedinci kat göktedir ve perşembe gününe tekabül eder.
«Merih» beşinci kat göktedir ve salı gününe tekabül eder.
«Günes» dördüncü kat göktedir ve pazar gününe tekabül eder.
«Zühre» üçüncü kat göktedir ve Cum’a gününe tekabül eder.
«Utarit» ikinci kat göktedir ve çarşamba gününe tekabül eder.
Ay birinci kat göktedir ve Pazartesi gününe tekabül eder.
Lâtif bir nükte:Ulu Allah’ın şaşırtıcı bir hilkat cilvesi olarak hiç birininin diğerine benzememesine rağmen yedi kat göğün hepsi de dumandan yaratılmıştır.
Öte yandan Allah (C.C.) gökten indirdiği su sayesinde çeşitli rengi ve değişik tadı olan türlü türlü bitki ve meyveler ortaya çıkarmıştır.
Nitekim Ulu Allah «Meyva ve bitkileri yiyecek olarak birbirinden farklı üstünlükte yarattık» diye buyuruyor.Yine ulu Allah, ademoğullarını da çeşit çeşit tabakalarda yaratmıştır.
Kiminin rengi beyaz, kimininki ise siyahtır. Kimi bilgili, kimi câhildir. Oysa ki, hepsinin kökü aynı yâni Âdemdir. Her yarattığı şeyde «Kemâl»ini isbat eden Allah’ı noksan sıfatlardan tenzih ederim!
Lütfen Paylaşın!